حمل تجهیزات سنگین نیروگاهی؛ بایدها و نبایدها
حمل تجهیزات سنگین نیروگاهی یک فرآیند بسیار حساس و پیچیده است که نیازمند برنامه‌ریزی و اجرای دقیق است. در ادامه، بایدها و نبایدهای حمل تجهیزات سنگین نیروگاهی را بررسی خواهیم کرد:

بایدها:
1- برنامه‌ریزی دقیق: قبل از شروع به حمل تجهیزات، باید یک برنامه‌ریزی دقیق برای این کار انجام شود. این برنامه‌ریزی باید شامل تعیین مسیر حمل، حمل‌ و نقل، ترافیک و محدودیت‌های زمانی باشد.
2- استفاده از تجهیزات مناسب: برای حمل تجهیزات سنگین نیروگاهی باید از تجهیزات مناسبی مانند کامیون‌های باربر و کرین‌های سنگین استفاده شود.
3- کنترل کیفیت: برای جلوگیری از هرگونه صدمه به تجهیزات نیروگاهی، باید کیفیت حمل و نقل بطور دقیق کنترل شود.
4- حفاظت از محیط زیست: باید از روش‌های حمل و نقل پایدار و محیط زیستی استفاده شود تا هیچ گونه آسیبی به محیط زیست وارد نشود.

نبایدها:
1- عدم برنامه‌ریزی: عدم برنامه‌ریزی دقیق می‌تواند باعث بروز مشکلات و خسارات جدی در حمل تجهیزات شود.
2- استفاده از تجهیزات نامناسب: استفاده از تجهیزات نامناسب می‌تواند باعث آسیب به تجهیزات و همچنین ایجاد خطر برای کارگران باشد.
3- عدم کنترل کیفیت: عدم کنترل کیفیت می‌تواند باعث آسیب به تجهیزات و همچنین ایجاد خطر برای کارگران شود.
4- تاثیرات منفی بر محیط زیست: حمل تجهیزات سنگین نیروگاهی می‌تواند تاثیرات منفی بر محیط زیست داشته باشد، بنابراین باید از روش‌های حمل و نقل پایدار و محیط زیستی استفاده شود تا هیچ گونه آسیبی به محیط زیست وارد نشود.
5- عدم رعایت محدودیت‌های راهبری: برای حمل تجهیزات سنگین نیروگاهی باید محدودیت‌های راهبری مانند ارتفاع، عرض و وزن را رعایت کرد. عدم رعایت این محدودیت‌ها می‌تواند باعث بروز حوادث جدی شود.
6- حمل در شرایط آب و هوایی نامناسب: حمل تجهیزات سنگین نیروگاهی باید در شرایط آب و هوایی مناسب انجام شود. حمل در شرایط آب و هوایی نامناسب می‌تواند باعث بروز خطرات جدی شود.

حمل بارهای ترافیکی سنگین و فوق سنگین
حمل بارهای سنگین و فوق سنگین به انتقال و جابه‌جایی بارهایی با وزن بیش از 15 تن اطلاق می‌ شود. این بارها برای حمل با استفاده از ماشین های خاور، کامیون، و تریلرهای استاندارد مناسب نمی‌ باشند، به همین دلیل از تریلی‌ ها، کمرشکن‌ ها، و بوژی‌ ها برای انتقال آن ‌ها استفاده می‌ شود.

بار ترافیکی به کالایی گفته می‌ شود که اوزان و ابعاد آن نسبت به استاندارد ماشین‌ های باری بسیار زیاد هستند. برای حمل این نوع بارها، نیاز به مجوزهای ویژه، وسایل نقلیه خاص و تدابیر ایمنی است.
برای حمل بارهای سنگین و فوق سنگین، معمولا از کمرشکن ‌ها و بوژی‌ ها استفاده می‌شود. کمرشکن ‌ها برای حمل بارهایی با وزن 16 تا 80 تن مناسب هستند. بوژی ‌ها دارای طول متغیری هستند و توانایی حمل بار تا 96 تن را دارند.